Ratusz cz. II
Jaworski ratusz (z lewej strony), odwach (centrum), Teatr Miejski (z prawej).
Początek lat 90-tych XIX wieku.
W 1846 roku ratusz kolejny raz przebudowano. Powstał wówczas dwukondygnacyjny, bardzo skromnie zdobiony, budynek na planie prostokąta. Fasadę prezentacyjną przeniesiony naprzeciw ul. Legnickiej.12 marca 1895 roku gwałtowny pożar zniszczył jaworski ratusz. Odbudowę rozpoczęto 16 listopada 1896 r. według projektu berlińskiego architekta H. Gutha. Uroczyste poświęcenie nowego ratusza odbyło się 22 listopada już rok później (!). Siedziba władz miasta zyskała bryłę w stylu zwanym niemiecką odmianą neorenesansu z elementami neogotyku. Fasadę reprezentacyjną kolejny raz przeniesiono na stronę zachodnią. Wejście do ratusza osłania bogato zdobiony balkon, umieszczony na wysokości pierwszej kondygnacji. Wspiera się on na dwóch kolumnach, oparty z kolei na balustradzie dwuspadowego podestu z kamiennymi schodami Balustradę balkonu, oprócz motywów roślinnych i zwierzęcych, zdobią również dwie tarcze z herbami miasta i księstwa jaworskiego. Kolejny przedstawienie herbu Jawora znajduje się także na łuku podtrzymujący wieżę w północno – zachodnim narożniku. Szczególnie efektowne jest prawe skrzydło ratusza, kryjące salę posiedzeń Rady Miasta. W stosunku do całego budynku jest to jakby nawa poprzeczna, nakryta dachem dwuspadowym. Wieńczą ją neogotyckie sterczyny, pod którymi znajdują się herby miasta wchodzących niegdyś w skład księstwa świdnicko – jaworskiego. Okno Sali Rady zdobione jest wąskim kamiennym balkonem, pokrytym roślinnym ornamentem.
Jaworski ratusz (z lewej strony) zniszczony przez pożar 12 marca 1895 r.
Z prawej strony odwach (posterunek warty wojskowej).
Zachodnia fasda ratusza na początku XX wieku.